Onlangs las ik een verhaal over de opvoeding bij Aboriginals. Onderzoekers vroegen aan volwassenen wat ze het meest belangrijk vinden in de opvoeding. Tot hun verbazing antwoordde iedereen, vrouwen en mannen:
“Dat we goede voorouders zijn. We oefenen elke dag met onze kinderen. We vinden het van het hoogste belang, dat onze kinderen aan hun kinderen over ons vertellen, dat we hen de wereld van Droomtijd nalieten. Het hart van mensen die Droomtijd kwijt is, verandert in steen. Onze enige taak als volwassene is dat het hart van onze kinderen geen steen wordt.”
Droomtijd is de mythologie van Aboriginals. De verovering van hun land door Europeanen met evangelische bekeringsdrift, betekende voor de Aarde bijna het eind van het bestaan van Aboriginals. Bijna het eind van Droomtijd.
Welk verhaal gaan onze nakomelingen over ons vertellen?
KRINGLOOP VAN MOED 
Mooi narratief van de Aboriginals.
Ik hoop dat mijn kinderen laten zien en vertellen wat ze van hun ouders en voorouders hebben geleerd en ervaren. Dat wij op de schouders staan van onze voorouders, dat kunnen wij niet ontkennen en moeten wij steeds doorgeven. Ik kom uit een moederlijn van sterke wijze vrouwen en daar teer ik op en breng in in de praktijk. Ik spreek dagelijks met voorouders van moeder en vaderskant, vraag om inzicht en leiding. Ik ervaar ze in mijn leven en geef dit weten ook door aan mijn kinderen. Koesteren en weten waar ik vandaan kom en weten waar ik naartoe ga.
Dank voor het delen!
LikeLike
Dank je wel Ruth!
LikeLike